Casanova

 Toen mij gevraagd werd een penning te maken ter gelegenheid van de 200e sterfdag van Giacomo Casanova, waarschijnlijk de meest beroemde en geniale avonturier van zijn eeuw, moest ik meteen denken aan de beelden van hem die Federico Fellini ons zo levendig gegeven heeft. In zijn film komt vooral een Casanova naar voren die alle vrouwen wist te betoveren, doordat hij in ieder van hen het individuele en bijzondere wist op te merken en te waarderen. Behalve een groot liefhebber van vrouwen en goud, was hij ook een zwaardvechter en een zwendelaar, verlicht denker, economisch hervormer, diplomaat, bemiddelaar en alchemist, die tot ridder van 'Seingalt' is geslagen en romances en balletten ter plekke bedacht. Op de ene zijde van de penning staat tussen zijn sterfjaar en het jaar van uitgifte een hanenkop. De haan is behalve symbool van een vrouwenversierder ook het symbool van het alchemistisch ontwaken. Ik heb er bovendien voor gekozen deze penning in zilver te laten gieten, omdat in de alchemie het element zilver verbonden is aan de maan en het vrouwelijke in de kosmos, in tegenstelling tot het element goud, dat bij de zon en het mannelijke hoort. Zoals Fellini in zijn film de erotiek als rode draad door Casanova's leven geweven heeft, heb ik de andere zijde van de penning gebruikt om zijn fascinatie voor alle vrouwen te verbeelden. Deze zijde laat een vrouwennavel zien zoals die is, sensueel en intiem, met een tastbare huid, de essentiële elementen die ik in deze penning wil benadrukken. Uit Louk Tilanus' boek Handzame Sculptuur: Sporen van lichamelijkheid op penningen kennen Wij sinds het Werk van Esser: bij zijn Rembrandt verschenen duim- en vingerafdrukken zonder gène op het Werk, als zichtbaar gebleven resultaat van het creatieve proces. De uit Italië afkomstige Roberto Ruggiú - geen leerling van Esser maar van de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch en van de Jan van Eyck Academie in Maastricht maakte een afgietsel van een vrouwelijke navel om zijn landgenoot Casanova te gedenken. De avonturier Giovanni Iacopo Casanova de Seingalt (1725-1798), 'l'homme bonnes fortunes' die de eigen scabreuze levensloop in zijn twaalfdelige memoires beschreef was een groot liefhebber van vrouwen en goud; hij was alchemist en valsspeler, en hij duelleerde. Hij kende alle belangrijke intellectuelen van zijn tijd. Afgezien van in de eigen Memoires is hij het mooist vereeuwigd door Marcello Mastroianni in Ettore Scola's La nuit de Varenne - en door Ruggiú in deze penning. Ruggiú heeft Casanova tastbaar willen maken: aan de ene kant de navel en aan de andere de kop van een haan als symbool voor het alchemistisch ontwaken. De naam staat op de rand. Een penning voor de echte liefhebber.