De koning en de vogel

Direct valt de kleur op en het 'losse' karakter van de vorm. De penning is in brons gegoten en elk exemplaar is door de kunstenaar zelf geëmailleerd. Een techniek die in combinatie met koper veelvuldig is toegepast maar met brons een technisch hoogstandje genoemd mag worden. Het is moeilijk om van een voor- en achterkant te spreken. Beide kanten bezingen een identiek thema: De koning en de vogel. De ene kant vertoont een duidelijk reliëf, de andere kant is vrijwel tweedimensionaal. Lijkt de driedimensionale kant chaotisch op het eerste gezicht, al gauw wordt de tweedeling duidelijk. Rechts ligt het gedeelte van de koning: een gezicht met een kroon; links de vogel op een filigrainachtig opengewerkt fond. De vogel 'stoort' met z'n lichte en luchtige aanwezigheid de zwaarte van de koning en onttrekt zich zelfs aan de dwingende contour. De toepassing van kleur is van groot belang. Het kleurgebruik verleent toegang tot de penning. Door de kleuren wordt het figuratieve aspect vergroot. Gebruikt zijn blauw, rood, groen en twee kleuren geel. Heldere kleuren, die in de wirwar van structuren een bindende factor betekenen. Het geel duidt de kroon aan; het rood wordt in het gezicht gebruikt, het maakt de mond fel. Het groen en blauw bepalen de vogel. De wijze van kleuren suggereert welhaast een aquarel, het lijkt er losjes en vloeiend opgepenseeld; deze geeft - in combinatie met de 'losse' vormstructuur en de aanwezige gaten - een prachtige eenheid aan de penning. Kleur en vormstructuur zijn tot een gelijke beeldwaarde gebracht. Zie ook de [website van Linda Verkaaik](http://www.lindaverkaaik.nl/). Uit Louk Tilanus' Handzame Sculptuur: Linda Verkaaik kreeg haar opleiding aan de Akademie voor Beeldende Kunsten in Utrecht en ging Vervolgens naar de Rijksakademie. Haar ontwerp 'De koning en de vogel' wordt door Steyn getypeerd als een buitenbeentje. Dat klopt. De naamgeving van de penning die een palet-achtige werking heeft, Wekt direct de herinnering aan Hans Christiaan Andersen's sprookje De Keizer en de nachtegaal. De keizer laat zich zich verleiden zijn geliefde nachtegaal in te wisselen voor een mechanische maar die gaat na een tijdje natuurlijk stuk. Of dit sprookje de directe aanleiding voor de titel is geweest weet ik niet, maar elementen uit het verhaal komen in het ontwerp terug. Het sprookjesachtige dat door de felle kleuren van het email wordt opgeroepen en door de mechanisch geboorde gaten. De twee grote openingen geven de associatie met een Japanse tsuba, het gevest van het zwaard van een samurai. Steyn spreekt over een reminiscentie aan het werk van Kandinsky. Deze pionier van de abstractie voerde figuratieve elementen zijn schilderijen in, opdat zij niet zuiver decoratief beoordeeld zouden worden. Eenzelfde aanpak zien wij bij Verkaaik: een suggestie van een gekroond hoofd, versterkt door het rood en het geel in opgaande lijnen. Het gezicht is aan de andere zijde wat minder schematisch en de staart van de vogel steekt uit de penningrand. Waar Limperg in 1987 voor de eerste maal kleur in de penning bracht door verschillende patines aan te brengen, is hier de kleur met zijn aquarelachtige werking het resultaat van emailleren op brons, een uitzonderlijke techniek die Verkaaik zelf ontwikkeld heeft.