De Amsterdamse beeldhouwster Carla Klein, leerlinge van Esser, maakte een vrij ontwerp naar een kat die zij in Amerika tegenkwam. Vandaar de Engelse titel. Een grote voldaan slapende kat die met zijn stevige lijf en dikke staart tevreden uitzakt naar de onderrand van de penning. Het fond blijft vrij open ondanks de vulling van het vlak door het huisdier. Dit geeft de mogelijkheid het silhouet van hals en kop goed uit te laten komen. De keerzijde wil als contrast de ondeugende eigenschappen van 'Willy the naughty dat' doen blijken: een veelheid aan onregelmatige pootafdrukken die de los geplaatste woorden onaangetast laten.