De uit Oostenrijk afkomstige Christi Seth-Höfner, die lessen bij Esser volgde, heeft zich in haar penningoeuvre in het bijzonder toegelegd op dieren en landschappen. Vooral dat laatste is een weinig gebruikt onderwerp in de Nederlandse penningkunst. Zij ontwierp een dunne, bollende penning, ademend in een avondlijke atmosfeer. Een herder met zijn schapen van de rugzijde gezien. Men denkt aan de gelijkenis van de goede herder. De piramidale opbouw van de compositie geeft de suggestie van een forse kudde die de herder volgt. De keerzijde geeft een groepje schapen dichtbij van voren weer. Hoewel opvallend weinig gedetailleerd komen toch de wolligheid, de hangende oren en het grazen prachtig uit. De holte van de keerzijde wordt benut om de plasticiteit van het groepje dieren in het centrum van het vlak krachtig te laten uitkomen. Zo geven voor- en keerzijde antwoord op elkaar, alsof er een verhaal wordt verteld. Dus echt die gelijkenis?