Ruiter te Paard

Hoewel Spronken ook ander werk gemaakt heeft is hij bekend geworden door zijn fascinatie voor paarden. Het paard, romantisch symbool voor kracht en passie, is op de kleine penning door Spronken plastisch en dynamisch neergezet. Bollende, zich herhalende vormen die evenzeer de ruiter als het dier betreffen. Zij lijken dan ook organisch aan elkaar gegroeid te zijn. Contrasterend in vorm zijn de smalle, spits toelopende benen. De keerzijde geeft een model van de voorkant. In brede vlakken en minder gedetailleerd verschijnt het paard als torso met een afgeknipte staart, tegen een gladder fond dan de voorkant. Zo kunnen wij zelf zien op welke wijze de beeldhouwer tot zijn definitieve vorm gekomen is; dat geeft inzicht in het werkproces.