Na Berlage wordt voor de tweede maal een architect geëerd, de Amerikaanse modernist Frank Lloyd Wright (1867-1959). Het geplooide gezicht van een oude man, in brede vlakken opgezet. De sporen van de vingers van de beeldhouwer werken als rimpels mee aan de indruk van ouderdom. Ben enorme wangpartij die de indruk van de breedte van het gezicht versterkt, te meer daar de hals is weggelaten. Een platte hoed met een brede rand dekt het hoofd. De kop is excentrisch van het penningrond, dat geeft aan de rechterkant wat meer ruimte om belettering aan te brengen. De typografie is origineel: nu eens niet letters die men draaien moet om te lezen maar een verloop van boven naar beneden. In een eigenzinnige afbreking dansen de lettergrepen naar onderen toe, tezamen de naam van de architect vormend. 'I think as I'll act as I am', een regel die Claus vond in een `Worksong' van Wright uit 1896, in letters die spiegelen met de voorkant. De tekst kan als een motto gelden. Boven het midden het vignet dat de eigenzinnige architect gebruikte om zijn ontwerptekeningen te signeren. Het geheel is zo opgevat dat vignet en spreuk zelfstandige, elkaar aanvullende beeldelementen zijn geworden. Deze innoverende aanpak zou Claus in de toekomst verder in een prachtig penningoeuvre exploreren.